اولین لحظه ی سال نو، اولین مطلب

ساخت وبلاگ
این مطلب، با تمامی لینک های داخل آن را از هفته قبل آماده کرده بودم. حوادث روز یک شنبه 28 اسفند در ترکیه باعث شد تا لازم بدانم این نوشتار کوتاه را به مردم کرد، ملتی که برای نوروز هم شهید داد، تقدیم کنم (به همان ملتی که داغ حلبچه و سردشت را هنوز در سینه دارد). در حالی که فریادهای "نوروز،جشن ت.ر.ک.ی" پان ترکان گوش فلک را کرده است،دولت جمهوری فاشیستی ترکیه، هم پیمان اول اسرائیل در منطقه، جشن نوروز را ممنوع کرده و میلیونها کرد را که برای برگزاری نوروز در خیابانهای استانبول و دیاربکر  گرد هم آمده بودند ، مورد حمله قرار داده. به امید روزی که ریشه ی این اهریمنان خشکانده شود.

گمان میکنم نوروزروزی، آرش کمانش را بینداخت و مرز ایران و توران را بازشناساند

چنین می پندارم که نوروزروزی، کاوه
کاخ ضحاک ، همان ماردوش گرگ پرورد را ویران کرد

ولی نیک میدانم نوروز همان روزیست که 
رشادت ملی
به بار نشست

و یقین دارم که نوروزروزی،
او
خواهد آمد

و گمانی خوش که نوروز،  روزرهایی ماست




پیکره ی آرش کمانگیر
کاخ سعدآباد تهران
 19 اسفند 1390
 برای دریافت این عکس با کیفیت بالا ایمیل بزنید. عکاس خودم هستم.

برای دریافت دکلمه ی شعر آرش کمانگیر سیاوش کسرایی توسط خود شاعر اینجا را کلیک کنید.
و برای دریافت ویدئوی دکلمه ی شعر گرگ فریدون مشیری توسط خود شاعر اینجا را کلیک کنید.
گلدان...
ما را در سایت گلدان دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : گل گلدون goldan بازدید : 408 تاريخ : پنجشنبه 3 فروردين 1391 ساعت: 14:44