من امروز " رشد " را دیدم

نوشته : امین میرموسوی

باورم نمی شد که دانش آموز کلاس دوم ابتدایی بتواند داستانی را  برایم تعریف کند و خلاصه ای از آن را هم بنویسد آن هم از داستان های شاهنامه. هفت خوان رستم  با تمام خوان هایی که رستم پشت سر می گذارد گاه در حافظه ما نمی ماند- البته اگر خوانده باشیم! - اما بازگو کردن دست و پا شکسته این اثر توسط یک دانش آموز کلاس دوم من را امیدوار کرد که هنوز هستند در بین اطرافیان ما و خانواده ها، کسانی که به مطالعه اهمیت می دهند.

پوریا نوایی از دانش آموزان پایه دوم در پیش دبستان و دبستان غیر دولتی نخبگان علم در تهران، علاوه بر بازگو کردن داستان خلاصه ای از آن را نوشت و برای من ( مشاور مدرسه) آورد. از او خواستم تا خلاصه ی آن را برای همکلاسی های خود بخواند؛ می دانیم که خلاصه کردن کار راحتی نیست و من از این دانش آموز انتظار ارائه خلاصه ی کاملی از داستان را نداشتم.

کار او تا همین جا هم قابل تحسین است.اما مطمئن شدم که می توانند کارهای بهتری نیز ارائه دهند و توانایی این را دارند که آموزش های بیشتری ببینند.

 من در کار آموزش و تربیت معتقدم کسی که مسئولیت آموزش را به ویژه برای دانش آموزان دارد باید تلاش کند تا دست کم بیشتر جلسات کارش برای دانش آموز "به یادماندنی" شود. فکر کنم این بار این اتفاق افتاد. امیدوارم این حرکت باعث شکل گیری انگیزه ای قوی در پوریا و حتی همسالان او شود. اما پا را کمی فراتر هم می گذارم و آموزش مهم تر که اروین یالوم (روانپزشک و روان درمانگر اگزیستانسیال ) به درستی در نوشتار های خود به آن اشاره کرده است این که فرد فردِ ما می بایست بیاموزیم به جای انجام کارهایی که جامعه از ما انتظار دارد، به کارهایی به پردازیم که زندگی مان را غنی و ما را توانگر می سازد و امید است که پوریا و همسالان او در آینده به این درجه از رشد برسند و اتفاقی که امروز افتاد  سبب نشود این نگرش شکل بگیرد که من و دیگران (جامعه) صرفا چه انتظاراتی داریم بلکه چه چیزی و چه حرکتی توسط "خودمان" ما را غنی و توانگر می سازد و البته مشوق ها هم خیلی کمک می کنند.

پس اصلاح می کنم امروز ما دو نفر با هم رشد را دیدیم و نجربه کردیم.

در پایان تصاویری از خلاصه های این دانش آموز را که کمی با عجله نوشته در به نمایش می گذارم می توانستم تایپ شده در سایت قرار بدهم ولی فکر کردم با دست خطِ دانش آموز باشد بهتر  است.